- حق دار
دارای حق، کسی که حق با اوست، آنکه چیزی را به حق متصرف است
معنی حق دار - جستجوی لغت در جدول جو
- حق دار(اَ گُ سَسْ تَ / تِ)
صاحب حق. محق. مستحق.
- امثال:
حق به حقدار می رسد
- امثال:
حق به حقدار می رسد
- حق دار
هده دار هوده دار آنکه حق با اوست صاحب حق ذی حق، کسی که چیزی را از راه حق منصرف است مالک حقیقی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آنچه دارای عمق و گودی باشد مانند بشقاب یا ظرف دیگر، آنچه دارای پایه باشد مانند جام و پیاله
داغداغان، از درختان جنگلی با برگ های بیضی و دندانه دار و نوک تیز، گل های سبز رنگ و میوۀ ریز و آبدار به رنگ خاکی یا کبود که در نواحی شمالی ایران می روید و بلندیش تا ۲۰ متر می رسد، از ریشه و پوست آن مادۀ زرد رنگی گرفته می شود و از دانۀ آن هم روغن می گیرند، برگ و ریشۀ آن در طب قدیم برای معالجۀ اسهال به کار می رفته، تاغوت، تا، ته، تی، تادار، تادانه، تی گیله، تایله، تاه، دغدغان
داغداغان، از درختان جنگلی با برگ های بیضی و دندانه دار و نوک تیز، گل های سبز رنگ و میوۀ ریز و آبدار به رنگ خاکی یا کبود که در نواحی شمالی ایران می روید و بلندیش تا ۲۰ متر می رسد، از ریشه و پوست آن مادۀ زرد رنگی گرفته می شود و از دانۀ آن هم روغن می گیرند، برگ و ریشۀ آن در طب قدیم برای معالجۀ اسهال به کار می رفته، تاغوت، تا، ته، تی، تادار، تادانه، تی گیله، تایله، تاه، دغدغان
کسی که به حق حکم می دهد و به راستی و حقیقت عمل می کند، دادگر، آنکه حق احسان دیگری را ادا می کند
(زَ گِ رِ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
دق دارنده. مسلول. تب لازمی، رنجور و دلازار. (ناظم الاطباء). و رجوع به دق شود
ذیحق، محق، حق ور، حق مند، سزاوار، مستحق
متضاد: نامستحق
متضاد: نامستحق
حق محور
لیاقت داشتن، مستحقّ بودن